KOCAMAN BİR ÇINAR…

Ar ile darın arasında kimselere, yakınlarına, sevdiklerine, meslektaşlarına ulusçu ve mefküreci arkadaşlarına haber vermeden, sormadan aramızdan ayrılan büyük eğitimci Mehmet Tevfik Kaya’yı ne yazık ki kaybettik. Kardeşim Zerrin Hanım’ın yiğit eşi Sıtkı ve Güzide’nin babaları Anamur’un Mehmet Hocasını durup dururken yitirdik. Çok ani oldu bu aramızdan ayrılış. İyi haberlerini alamadığımız için üzüntümüz sonsuzdu. Bu üzüntümüz sonuçta bizi yaraladı. Ama Alanya’ya kadar gidip onu görmek çok isterdim fakat yoğun bakımda olması ve oradan servise çıkamaması endişemizi arttırdı.

Fakat gitmem gerekirdi. Oğlumla beraber 24 Ekim   2016 tarihinde erkenden Alanya’ya gittik. Başta yengemiz Zerrin Hanım kızı Güzide ve oğlu Sıtkı ile üzüntülü bir şekilde ağlaştık. Bu bizim duygumuzdu. Bu durumda kendilerinden izin isteyerek hastaneden ayrıldık. Ne yazık ki 10 dk sonra arkamızdan öldüğünü oğlu Sıtkı ağlayarak bize bildirdi. Cenazeyi Anamur’a getirmek için yola çıktık.Bu geliş ve gidiş hastanede kalmak 20 gün sağlık haberi beklemek insanlar için uzunca bir süredir.

Sevgili MEHMET, senin arkandan ne yazacağımı bilemiyorum. Gözüm yaşarıyor. Hıçkırıklar içerisindeyken zamansız bu bölüme inanamıyorum ve inanamadım.

Dürüst, mert, yardımsever, ulusunu vatanını seven , başöğretmen Kemal Atatürk ilkelerine sahip olan, inanan  bu gibi arkadaşlarımızın  sayıları çoktur ve eksilmeyecektir. Senin gibi bizler gibi öğretmenlerimizin Atatürk’e bağlılığını kimse elimizden alamaz.  Öğretmenlik meslek hayatında hiç yalan söylemeyen, güler yüzlü, sevimli, küçüğünü büyüğünü bilen bir  arkadaşımızdın..

Bu yazılarımı yazarken ne diyeceğimi bilemiyorum. Aslında ben Hasan Çelik olarak çok güzel bir okur-yazarım. Birazcık seni gerilere öğretmenliğin ilk yıllarına götürelim. Aksu Köy Enstitüsü’nde okuyan Anamurlu öğrenciler arasında biraz ilerdeydin ve başarılıydın. Okulun disiplini gereği, bir sınıf geride olan öğrenciler büyük sınıf öğrencilere abi demesi zorunlu idi. Fakat bana bir türlü abi diyemedin. Onun yerine dayı lakabını koydun , dayım gitti dayım geldiyle işi bitirdin . Benim bildiğim kadarıyla kızımız Güzide’nin adı Köy Enstitüsündeki eğitim başı Güzide Öğretmenimizden geliyor ve Güzide’nin doğumu aynı gün telgrafla Güzide Sayın öğretmenimize bildirilmişti.

Tevfik Kaya, ben altı yedi senedir yerel gazetelerimizde köşe yazarlığı yaptım. Güzel yazılar yazdım. Taltif gördüm. Hatta şimdi Atatürk’ümüzle ilgili yazacağım yazının taslağı önümde duruyor. Gelelim senin için yazacağım yazıya. Ulen oğlum  ben nerden başlayacağımı , ne yazacağımı sana sorsam “Dayı ben böyle işlere bakmıyorum diyeceksin.” derdin . Sana çok şakalar çok espriler yaptım, yapıyordum ve gülerek evet diyordun.

Bu yazılarımı yazarken eğitim durumuna da bir göz atayım. Anamur-Nasrettin Köyü İlkokulundan mezun olarak Aksu Köy Enstitüsüne gitmeye karar verdin . Baban Durmuş Ali Ağa seni okula getirdi. Anamurlu olarak bizler de babana ve sana okulun her tarafını gezdirerek gösterdik. Neredeyse unutacaktım, ilkokulda başarılı olduğun kadar köy enstitüsünde de başarılı oldun. Bunun Temeli Nasrettin Köyü İlkokulunda başlar.

1955 yılında uzunca boylu, kara saçlı, iyi giyinen, iyi konuşan ,iyi arkadaş olan bir öğrenci olarak öğretmen oldun. Onyedibin köy enstitüsü mezunu öğretmenlerin içine dahil oldun. İlk görev yerin Hatay Harbiye . Sırasıyla Anamur-Gözce , Anamur-Ortaköy, Anamur Atatürk İlkokulu , Anamur Halk Eğitim Müdürlüğü,Türk Hava Kurumu Başkanlığı,daha sonra Anamur Cumhuriyet Halk Partisi il genel meclisi üyeliği yaptın. Bu çalışmalar hep hatırlanacak ve çocukların, torunların, yakınların ,bizler anlatacağız.

Mehmet Kardeş! Yaş olarak bu günleri gördük . Başkalarınca komünist olduk, dinsiz olduk, vatansız olduk ama asla şerefsiz, hırsız, milliyetsiz olmadık.  Bu onurumuzu elimizden kimse alamaz. Böyle diyorum da böyle yazılar yazarken zevk alıyorum fakat kimseye haber vermeden senin göçüp gitmene razı olmuyorum. Acelen neydi diyorum. Hani ben senden evvel ölecektim benim her türlü cenaze ve benzeri işlerimi sen yapacaktın. Eeee şimdi noldu ? Ben bilmem bana cevap vereceksin. Kendini kurtar.

DE YAVRUM DE . KOCA MEHMET, çınar ağacı olarak büyüdün öyle de duruyorsun . Ben fazla bir şey yazamayacağım. Yaşamın bu kadarmış.  Geride kalanlarınıza allah sağlık versin. Oğlunuz Sıtkı Kaya ve eşi, Güzide ve eşi , kayınbiladerlerin ve eşleri, bacıların ve özellikle Gülten kardeşim şu anda senin dini görevlerini yerine getirmek  için çalışıyorlar. Onlar ve bizler seni çok sevdik. Benim bir tarafımda boşluk bırakıp gittin, bunun hesabını sana aşağıda soracağım .

TEVFİK KAYA! Yahu sana ne yazsam yakışır be. Bu vesileyle Hasan Çelik ailesi olarak seni unutmayacağız.Senin yakınlarına daima yakın olacağız. Belki bir gün görüşme umuduyla,nur içinde yat …

HASAN ÇELİK EĞİTİMCİ– 0536 476 1627